Spadki połaci dachowych pod pokrycia płytami płaskimi powinny wynosić 67--80% , maksimum 125%; natomiast pod pokrycia płytami falistymi zaleca się na­stępujące spadki: na budynkach mieszkalnych i użytku publicznego — 40-50%, maksi­mum 90%, na budynkach magazynowych — 25- 30% , maks. 50%, na magazynach i budynkach inwentarskich—10--25% , maks. 125%. Największe nachylenia połaci krytych płytami płaskimi powinny być stosowane przy kryciu pojedynczym „w karo" , średnie — przy kryciu „w łuskę", a najmniejsze — przy kryciu podwójnym. Płyty płaskie układa się na deskach lub łatach, płyty faliste na łatach lub płatwiach, zgodnie z dokumentacją. W przypadku stosowania rynien konieczne jest przybicie wzdłuż okapu desek o więk­szej grubości (np. 38 mm) i przymocowanie do nich uchwytów rynnowych. W celu podwyższenia szczelności pokryć z pojedynczej warstwy płyt można układać pod nie jedną warstwę papy lub folii polietylenowej, przybijanej do deskowania gwoździami. Warunki temperaturowe przy wykonywaniu robót —jak przy kryciu dachówkami.